Jak podała Komisja Nadzoru Finansowego – organ sprawujący nadzór nad rynkiem finansowym w Polsce, zysk netto polskiego sektora bankowego w całym 2014 roku wyniósł – uwaga 16,23 mld zł, wzrósł tym samym o 6,95% w porównaniu z rokiem 2013.
Pozwólcie, że pozostawię ten wpis bez komentarza…
Social lending, czyli pożyczki społecznościowe to dziś prężnie rozwijająca się metoda zdobywania pieniędzy na finansowanie wydatków.
Pożyczki, których idea polega na wymianie środków finansowych między osobami fizycznymi, które dysponują nadwyżką finansową i mają do zaoferowania wolne środki pieniężne oraz tymi, którzy chcą je pożyczyć, są wygodne, szybkie i bezpieczne (np. jak korzystanie z internetowego kantoru). Klientów chroni ustawa o kredycie konsumenckim, a do tego social lending daje realną możliwość negocjacji oprocentowania, co w przypadku firm pożyczkowych czy banków jest raczej mało realne.
Szybki rozwój social lendingu wskazuje, że coraz częściej będziemy sięgać po pieniądze on-line. I choć popyt na te usługi rośnie rok do roku w tempie dwucyfrowym, to pozyskanie w internecie kwoty jeszcze długo będą sporo niższe, niż pożyczki z instytucji finansowych.
Mijając witryny okienne placówek bankowych, które z centrów każdego większego miasta wyparły sklepy, kawiarnie, zakłady fryzjerskie, kwiaciarnie, etc., zastanawia mnie czasem dokąd popłyną pieniądze z prowizji i odsetek, gdybym zdecydował się wejść do każdego z banków i wziął tam kredyt. Albo kto wypłaci mi odsetki od terminowych wkładów oszczędnościowych, jeśli zdecyduję się na założenie lokaty. Warto sprawdzić swoją wiedzę na temat marki, którą sygnowane jest posiadane konto bankowe czy lokata.
www.bankier.pl
Bardzo pomocnym okazuje się być schemat, jaki znalazłem w Internecie. Jak widać, większość dużych banków komercyjnych, które funkcjonują w Polsce kapitałowo powiązana jest – niekiedy dość silnie – z bankami zagranicznymi. I choć kapitały tych banków zagranicznych stanowią podstawę ich rozwoju w Polsce, to cieszy mnie fakt, iż wśród tych placówek coraz wyraźniej widać banki z tylko polskim kapitałem – banki spółdzielcze.
Według danych z połowy 2014 roku w czołówce polskich banków spółdzielczych znajdują się: SK Bank, Podkarpacki Bank Spółdzielczy, Krakowski Bank Spółdzielczy czy neoBank.
Szef Europejskiego Banku Centralnego ogłosił wczoraj, że EBC rozpocznie w marcu program skupu aktywów, którego wartość wynieść ma – uwaga – 1 000 000 000 000 Euro. Decyzja ta podjęta została z uwagi na niską inflację, która spadła poniżej zera i wynosi -0,2%. Draghi ostrzegł jednak, że inflacja w krajach unii walutowej pozostanie nadal przez kilka miesięcy „bardzo niska lub negatywna”.
Program skupu obligacji, bo do tego będą sprowadzać się działania EBC, ma więc ożywić niemrawą europejską gospodarkę oraz podnieść inflację do planowanego przez EBC poziomu 2 procent. Zakłada się, że gdy przyśpieszy gospodarka, w strefie euro powstaną nowe miejsca pracy, a inflacja powinna zacząć rosnąć pod na przełomie 2015/2016 roku.
Ujmując rzecz prościej, program ma za zadanie zwiększyć akcję kredytową w bankach i zachęcić firmy do inwestowania, co ma się przełożyć na poprawę ogólnej kondycji gospodarczej krajów strefy euro, ale nie tylko, które obecnie walczą ze spowolnieniem.
21 stycznia startuje coroczne spotkanie w szwajcarskim Davos. Na Światowym Forum Ekonomicznym pojawią się wybitne postacie świata polityki, biznesu, organizacji pozarządowych, kultury. Jak co roku zostawią tysiące CHF za noclegi, obiady, limuzyny… W tym roku pochylą się jednak nad tymi, którzy do Davos nigdy nie przyjadą.
Jeden z paneli dyskusyjnych poświęcony ma być powiększającej się przepaści pomiędzy najbiedniejszymi, a najbogatszymi ludźmi na świecie. Jak szacuje bowiem brytyjska organizacja humanitarna Oxfam 80 najbogatszych ludzi na świecie posiada tyle majątku, ile połowa biednej ludności globu. Między rokiem 2009 a 2014 majątek tej garstki bogaczy podwoił się.
Jak się spodziewam, panel skończy się tylko na gadaniu…
Szwajcarzy zaskoczyli dziś cały światowy rynek finansowy. Bank Centralny Szwajcarii (SNB) zniósł bowiem minimalny kurs wymiany franka wprowadzony jeszcze we wrześniu 2011 roku. Dodatkowo SNB obciął stopy procentowe do poziomu -0,75 procent, co oznacza to, że banki, które chcą zdeponować swoje środki w banku centralnym Szwajcarii będą mu za to płacić. Helweci decyzję o zniesieniu minimalnego kursu wymiany CHF motywują obawą umocnienia swojej waluty, co niekorzystnie wpływa na tamtejszą gospodarkę.
Decyzja Szwajcarów miała odbicie na całym świecie, w tym w Polsce. Przez chwilę CHF kosztował nawet 5 złotych, lecz potem szybko zniżkował, choć do poziomu, który trudno zaakceptować „frankowiczom”, czyli kredytobiorcom, którzy zaciągnęli kredyty na zakup mieszkań w CHF. Z pewnością ich comiesięczne raty przez jakiś (jeśli nie dłuższy okres) będą o wiele wyższe, niż dotychczas.
Decyzja Szwajcarów odbiła się również na polskiej giełdzie – w szczególności zaś najboleśniej decyzję Helwetów odczuli akcjonariusze Getin Noble Banku, z którego (przejściowo) wyparowało nawet 17,2% wartości firmy! Wartość mBanku spadała o 9,6%, Bank Millennium tąpnął o 10,3%. Dostało sie też innym (np. PKO BP).
Wniosek z powyższego zdaje się być jeden: mały problem – problem klienta, duży problem – problem banku.
Rada Polityki Pieniężnej Nowy 2015 Rok rozpoczęła bez fajerwerków pozostawiając stopy procentowe bez zmian. Tym samym od października 2014 roku główna stopa procentowa wynosi 2%.
Niskie stopy procentowe oznaczają tańsze kredyty, ale i również niższy zarobek dla oszczędzających. Ci drudzy, by więcej zarobić, mają dwa wyjścia – albo podjąć ryzyko i zagrać np. na giełdzie, albo poszukać korzystnych ofert terminowych wkładów oszczędnościowych.
A ciekawe oferty z pewnością można znaleźć na rynku. Obok ofert banków komercyjnych, na czołówkę wysuwają się w ostatnim czasie oferty banków spółdzielczych. Z ostatniej analizy przeprowadzonej przez dziennik „Rzeczpospolita” (z dnia 08.01.2015) wynika, iż ciekawe oprocentowanie oferuja poznański neoBANK oraz wołomiński SK Bank.
Źródło: rp.pl
Oczywiście można się spodziewać, że na wysokie odsetki mogą liczyć przede wszystkim ci klienci, którzy wpłacają oszczędności do danego banku po raz pierwszy. Myślę jednak, że przy internetowej obsłudze lokat (online.neobank.pl) taka zabawa jest warta zysków.
W nadchodzący weekend kolejny (23) Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Wielu z nas skusi się zapewne na wrzucenie kilku groszy do „puszki Owsiaka”. Wiedzieć powinniśmy, iż wspierając finansowo Orkiestrę możemy obniżyć nasze zobowiązanie wobec fiskusa. Jak to zrobić?
Otóż nie każda wpłata daje taką możliwość. Zgodnie z przepisami, darowizny przekazywane na cele dobroczynne organizacjom pożytku publicznego można rozliczyć w rocznym zeznaniu PIT. Tym samym ich wartość pomniejsza podstawę opodatkowania, co z kolei przekłada się na wysokość należnego podatku. Warunkiem jest jednak przelanie pieniędzy na wskazany rachunek bankowy, a nie wrzucenie ich do puszki.
Mało kto już pamięta, że 1 stycznia 1995 roku nastąpiła w Polsce denominacja złotego. Szalejąca na przełomie lat 80. i 90. hiperinflacja sprawiała, że złotówka traciła na wartości nawet po kilkadziesiąt procent miesięcznie. W rezultacie w obiegu pojawiały się coraz wyższe nominały oraz rosły ceny, do których stopniowo dopisywano kolejne zera. Z kolei NPB coraz dotkliwiej odczuwał koszt produkcji i przechowywania nowych banknotów. Stąd w 1991 roku zapadła decyzja o przygotowaniach do denominacji, którą Sejm przypieczętował 7 lipca 1994 roku, przyjmując ustawę o denominacji złotego.
1 stycznia 1995 roku stare banknoty (i monety) zostały zastąpione przez nowe. Tak samo ładne, jak stare. Po 20 latach zaś (kwiecień 2014) wprowadzono do obiegu nowe banknoty. Projekty graficzne banknotów, co do zasady, nie uległy zmianie, ale zastosowanie nowych zabezpieczeń powoduje, że różnice między banknotami nowej i dotychczasowej emisji są widoczne. Nie zmienia to faktu, że stare, jak i nowe banknoty są nadal prawnymi środkami płatniczymi.
Ostatnio przeczytałem, że lubelska policja zatrzymała 28-latka za oszustwa finansowe. Nie było by w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że ów młodzieniec pracował w jednym z banków i wypłacał sobie pieniądze z lokat i rachunków oszczędnościowych klientów.
Wypłacał on cudze pieniądze przez co najmniej kilka miesięcy. Bank oczywiście nie chwali się stratami, ale mogą one sięgać setek tysięcy (jeśli nie milionów) złotych.
Na szczęście nasze pieniądze są w bankach bezpieczne. W sytuacji, jak opisano powyżej, to instytucja finansowa jest gwarantem naszych wkładów oszczędnościowych oraz tego, co mamy na rachunkach. Bez obawy więc bankom można ufać.
